FAŞİZME ÖLÜM HALKA HÜRRİYET

Chat GPT;

Her yıl 6 Mayıs sabahı, Türkiye’nin vicdanında bir yara yeniden kanar. O sabah, yalnızca üç genç idam edilmedi. O sabah, bir ülkenin gençliğe, özgür düşünceye ve adalet arayışına dair umutları da darağacına çekildi. Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan… Üç fidan. Onlar, sadece bir dönemin siyasal mücadelesinin değil; aynı zamanda bir halkın özgürlük ve eşitlik idealinin simgesi oldular.

Bu gençler, 1968 kuşağının evrensel çığlığına Türkiye’den yükselen seslerdi. Dünyada anti-emperyalist hareketler yükselirken, Türkiye’de de emekçilerin, köylülerin ve ezilenlerin sesi olmaya çalıştılar. Kapitalizmin yarattığı eşitsizliklere karşı çıktılar, halktan yana bir düzen istediler. Ne var ki bu istek, egemen güçler tarafından tehdit olarak algılandı. Adil yargılanmadan, dönemin olağanüstü koşullarında ve siyasi baskılar altında alınan bir kararla, 6 Mayıs 1972'de idam edildiler.

Onların ölümü, fiziksel varlıklarının son bulduğu bir an olsa da; fikirlerinin, ideallerinin ve sembolik etkilerinin toplumsal bellekte kök salmaya başlamasının da başlangıcıydı. Çünkü Deniz, Hüseyin ve Yusuf, bir ideolojiden çok daha fazlasıydı: Onlar, umudu temsil ediyorlardı. Korkuya rağmen ayağa kalkmayı, yalnız kalma pahasına doğru bildiğini savunmayı ve değişime duyulan inancı anlatıyorlardı.

Bu tarih, bir yas günü olduğu kadar, aynı zamanda bir vicdan muhasebesi günüdür. Genç yaşta yaşamlarını idealleri uğruna veren bu üç insanı anmak, geçmişi hatırlamak kadar geleceği de düşünmeyi gerektirir. Onların savunduğu değerler – eşitlik, özgürlük, halktan yana bir düzen – bugün hâlâ canlı birer ihtiyaçtır.

Ne yazık ki bugün de gençler, düşüncelerinden ötürü baskılanıyor; adalet arayışları karşısında yalnız bırakılıyor. Bu nedenle 6 Mayıs, geçmişte kalmış bir trajedi değil; güncelliğini koruyan bir semboldür. Her kuşak, bu günü yalnızca bir anma değil, aynı zamanda bir uyanış vesilesi olarak görmelidir.

Onların ardından söylenen şu söz, belki de en sade ama en güçlü özetidir bu mirasın:
“Üç fidan toprağa düştü, milyonlar filizlendi.”

Bugün, o milyonlardan biri olmak için, sadece hatırlamak değil; yaşatmak gerekir. Adaleti, özgürlüğü, eşitliği… Onların düşlediği gibi bir ülkeyi kurma sorumluluğu, hâlâ bizim omuzlarımızda.

 FAŞİZME ÖLÜM HALKA HÜRRİYET !