TİP İZMİR İL ÖRGÜTÜ; İZMİR’DE YAŞANAN SU KRİZİNİN KAYNAĞI HALKÇI POLİTİKALARIN YOKLUĞU VE YANLIŞ YÖNETİM ANLAYIŞIDIR!

Ülke Genelinde Su Krizine Neden Olan Sorunlar, 

-  Tarımda vahşi sulama tekniklerinin kontrolsüzce kullanılması ve yeni teknolojilere teşvik verilmemesi,  

-   Orman yangınlarına yeterince müdahale edilmemesi, yangın sonrası alanların imara açılarak doğal kaynakların talan edilerek su döngüsünün bozulması,

-  İzmir’deki Çamlı ve Gördes barajları çevresindeki faaliyetler gibi baraj ve sulak alanların maden sahalarına dönüştürülmesi su kaynaklarını kullanılamaz hale getirilmesi,

- PETKİM’in baraj suyu kesintilerinde olduğu gibi, özelleştirme politikaları nedeniyle kamu barajlarının yurttaşlara değil şirketlere öncelik tanıması, 

- Şehir planlamasında betonlaşmanın yağmur suyunun toprağa ulaşmasını engellemesi ve yeni teknolojiler yerine eski yöntemlerin kullanılması. 

Tasarruf Politikaları Adaletsiz 

Büyük şirketlerinin lüks tüketimi görmezden gelinirken, yurttaşlara tasarruf dayatılıyor. Baraj, maden ve santral projelerinde halkın bilgilendirilmemesi ve sürece katılmaması, denetimsizliği ve doğal kaynakların tükenmesini hızlandırıyor. 

İzmir’deki Su Krizinin Temel Nedenleri 

- İZSU’nun kademeli faturalandırma sistemindeki hakkaniyetsizlikler. Bu sistemin yeniden düzenlenmesi gerekmektedir. 

- Altyapı sorunları nedeniyle su borularından sızan kaçak su miktarı bilindiğinden çok daha fazladır. Bu konuda yerel yönetimin yeterince adım atmaması krizi büyütüyor. Elektrik, doğalgaz gibi yeraltı çalışmaları sırasında İZSU yetkililerine haber verilmemesi kaynaklı altyapı hasarları ise geri dönülemez sonuçlara yol açıyor. Bunun en acı sonuçlarından biri ise Alsancak’ta yağmur sonrası iki yurttaşımızın kaybıdır. 

-   İşletmelerin suyu geri dönüştürmek yerine kanalizasyona vermesi ve sünger kent gibi alternatif projelere bütçe ayrılmaması da su krizini derinleştiriyor. Yerel yönetimlerin bu projeleri desteklememesi ve başlatılan çalışmaların halka şeffaf bir şekilde açıklanmaması ise krizin çözümünü zorlaştırıyor.

Halkçı politikalarla su krizine son vermek için; 

●      Tarımda modern sulama teknikleri teşvik edilmeli, 

●      Ormanlar korunmalı, imar rantına son verilmeli, 

● Barajlar halkın kullanımına açılmalı, özelleştirme politikaları terk edilmeli,

● Maden alanlarındaki kontrolsüz su kullanımlarına sınırlamalar getirilmeli, 

●      Yağmur suyunu değerlendiren projeler hayata geçirilmeli, 

●      Adil vergi ve tasarruf politikaları uygulanmalı, 

● Yerel yönetimler altyapıyı güçlendirmeli, geri dönüşüm projeleri desteklenmeli,

●      Halkın katılımıyla şeffaf yönetim sağlanmalıdır.

Bu su krizi, siyasi iktidarın halkçı ve bilimsel politikalardan ne kadar uzak olduğunun en somut göstergesidir. İzmirli hemşerilerimizin yaşadığı bu çile merkezi ve yerel iktidarın vurdumduymazlığının acı bir tablosudur. Biz bu krizin çözümü için verdiğimiz önerilerin takipçisi olacağız. Unutulmamalıdır ki su, bir meta değil, çok temel bir canlı hatta ekosistem hakkıdır. Bu hakkı korumak için mücadelemizi inatla sürdüreceğiz.  İzmir halkını suyuna sahip çıkmaya, iktidarı ve İzmir Büyükşehir Belediyesini ise halkçı ve şeffaf çözümler üretmeye çağırıyoruz!